نبودت

شنید و شنیدم

گفت و گفتم

اولش باورم نمیشد

که میخندم بعد زنگ زدنم

دل انزوا طلب من

بعد سال ها تاریکی

روشن شده و میخنده

مثل مجنون با لیلی

نگار من

سکوت کامل

زخمی دیروز و

فراری ز من

نگار من

رابطه مرده

گیجی و غم داره

امیدوارم رها بمانی

نگار من

لیلی من باش

منتظرم و منتظر

شیرین من باش

منه دیوونه رو

دیوونه میکنه

دیوونه بازی

تویه دیوونه

بگو دیوونه

زیر برف شادی

دویدن و دویدن

لذت داره واقعا

بگو دیوونه

مشت کوبیدن به کیک

و لیس زدن انگشت

لذت داره واقعا

من عقل و منطق

او دل و احساس

من او شدم او

او من شد و من

بازی عشق است

ما بی اراده

دیروز من کو

چی شدم من

یه روز گیجم و

یه روز مطمئن

یه روز فراری و

یه روز منتظر

بو میده

تمام رفتارت

کمتر با منی

خوشی با مجازیت

این دیوار را

کی ساخت

من و کتابام

یا خود خودت

سرد شده

سکوت خانه

بریدی و بریدم

میدانی و میدانم

بگذار ببارم

فقط یک شب

کودکانه و بی شرم

روی شانه های لختت

توو سینه ام

یه دریا سرکوب شده

نمیدانی و میدانم

اگر نبارم میمیرم

مریض لاعلاجم و

عشق تو لاعلاج تر

میان لاعلاج ها

به زودی میمیرم

به من خندید

در میان عروسی

دلم لرزید

مثل بچه ای دلگیر

او شاد و سرخوش

من پیرمرد غمگین

او پی زندگی تازه

من پر از شعرهای زخمی

کاش گفته بودم

از علاقه ی شدیدم

کاش من بودم

مرد این زیبای خوش خنده

آسون نبود

جواب ندادن به تو

آسون نبود

رد تماس تو

آسون نبود

که سنگ باشم

آسون نبود

گفتم دوست ندارم

آسون نبود

بگم تموم

آسون نبود

بگم عاشقم

چیدم روی تخت خواب

لباس های تو را

دست کشیدم روی دکمه ها

با چشم خیس بسته ام

رویا به رویا بودی

در آغوش من خسته

و بعد به دنیام اضافه شدی

مثل وقتی که واقعا هستی